معنی نظام الدین اصفهانی - جستجوی لغت در جدول جو

نظام الدین اصفهانی(نِ مُدْ دی نِ اِ فَ)

لغت نامه دهخدا

(نَ مُدْ دی)

شیخ نجم الدین، عبدالله بن محمد بن محمد بن علی اصفهانی، ملقب به شیخ نجم الدین. از اکابر عرفای قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری و شاگرد شیخ ابوالعباس مرسی است. به سال 663 متولد شد. پس از تحصیل فقه و اصول تصوف به مصر سفرکرد و به خدمت شیخ ابوالعباس مرسی رسید و ملازم و مصاحب وی گشت و پس از وفات شیخ به مکه رفت و بیست و چند سال آخر عمر خود را در آنجا مجاور شد و به سال 721 هجری قمری در مکه وفات یافت. (از حواشی شدالازار ص 474). و نیز رجوع به تاریخ یافعی ج 4 ص 261 و دررالکامنه ج 2 ص 302 و نفحات الانس ص 669 و سفینه الاولیاء ص 183 و شذرات الذهب ج 6 ص 55 و خزینه الاصفیاء ج 2 ص 285 و طرایق الحقایق ج 2 ص 300 شود

لغت نامه دهخدا

قاضی نظام الدین اصفهانی

(نِ مُدْ دی نِ اِ فَ)

قاضی نظام الدین اصفهانی، از شعرای عهد اباقاخان است خواجه شمس الدین صاحبدیوان را مدح گفته به پارسی و عربی اشعار دارد. او راست:
بدیدم خود سر وصلم نداری
ندارد عهد تو هیچ استواری
ز تو جز سرکشی کاری نیاید
ز ما جز خوی نرم و سازگاری
بناز اندر کنارت پروریدم
بود کم سایه روزی بر سر آری
کنون کار تو خود بالا گرفته ست
گرم هرگز نبینی یاد ناری.
(از تاریخ گزیده ص 755) (قاموس الاعلام ج 6) (صبح گلشن ص 528) (حبیب السیر ج 3 ص 117)

لغت نامه دهخدا

معنی نظام الدین اصفهانی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما